Με αφορμή το δαιμονικό παραλλήρημα των αρχαιοκάπηλων απατεώνων που προσπαθούν να στοχοποιήσουν άτομα με το ρατσιστικό τους παραλλήρημα και με φαιδρότητες, που απευθυνόνται στο κατώτερο επίπεδο της ανοησίας, σας αποκαλύπτουμε την ελληνιστική καταγωγή της έννοιας του Μέγα Γεωμέτρη/Αρχιτέκτονα. Που δεν έχει ασφαλώς καμία θέση στον ψευδοελληνισμό των αρχαιοκάπηλων απατεώνων όπως ασφαλώς ούτε και ο Σωκράτης, που δίδαξε για τον Δημιούργο και που τον δολοφόνησαν οι προγόνοι τους, όπως ούτε και ο Πλάτωνας, που άλλωστε αυτοεξορίστκε και ούτε στο σύνολο του ο νεοπλατωνισμός, και οι νεοπλατωνιστές (όπως η ΥΠΑΤΙΑ).
Η ιδέα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα έχει αιχμαλωτίσει τα μυαλά των φιλοσόφων, των μυστικιστών και των αναζητητών της αλήθειας για αιώνες. Αυτό το άρθρο στοχεύει να εμβαθύνει στην προέλευση αυτής της έννοιας, εντοπίζοντας τις ρίζες της στις φιλοσοφίες του νεοπλατωνισμού και στην ελληνιστική έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρη. Εξερευνώντας αυτές τις αλληλένδετες φιλοσοφίες, μπορούμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση της συμβολικής σημασίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονα.
Νεοπλατωνισμός: Η αναζήτηση για την υπερβατική ενότητα:
Ο νεοπλατωνισμός, μια φιλοσοφική σχολή που ιδρύθηκε από τον Πλωτίνο τον 3ο αιώνα μ.Χ., προσπάθησε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του υλικού κόσμου και του θεϊκού βασιλείου. Κεντρική θέση στον Νεοπλατωνισμό ήταν η έννοια του Ενός, της απόλυτης πηγής ενότητας και τελειότητας. Ο Ένας, που συχνά αναφέρεται ως ο αγαθός ή ο Μεγάλος Γεωμέτρης, αντιπροσώπευε την υπέρτατη δημιουργική δύναμη πίσω από το σύμπαν.
Σχετικοί συνδέσμοι:
Ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας ως o Δημιούργος:
Ο νεοπλατωνισμός άντλησε έμπνευση από προηγούμενες ελληνιστικές φιλοσοφίες, ιδιαίτερα από την έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρη. Ο Μεγάλος Γεωμέτρης, γνωστός και ως o Δημιουργός, ήταν ένας θεϊκός τεχνίτης που διαμόρφωσε τον κόσμο σύμφωνα με γεωμετρικές αρχές. Αυτή η έννοια, ριζωμένη στα έργα του Πλάτωνα και των Πυθαγορείων, τόνισε τη σημασία της τάξης, της συμμετρίας και της αρμονίας στη δημιουργία του σύμπαντος.
Για να κατανοήσουμε τις ρίζες της έννοιας του Μεγάλου Γεωμέτρη και τη συσχέτισή της με τον Νεοπλατωνισμό, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τη βαθιά επίδραση του Πυθαγόρα στις δυτικές εσωτερικές παραδόσεις. Οι διδασκαλίες του Έλληνα φιλοσόφου τόνιζαν ότι οι αριθμοί δεν ήταν απλώς αφηρημένα σύμβολα αλλά είχαν εγγενείς ιδιότητες, που διέπουν την ίδια την πραγματικότητα. Η πίστη του στις μαθηματικές αρχές που διέπουν την κοσμική τάξη έθεσε τα θεμέλια για τις επόμενες φιλοσοφικές σχολές - όπως αυτές που επηρεάστηκαν από τον Πλάτωνα και αργότερα αναπτύχθηκαν από τον Πλωτίνο.
Ξετυλίγοντας τη Θεία Δημιουργία Μέσα στον Νεοπλατωνισμό - τη σχολή που ίδρυσε ο Πλωτίνος - συναντάμε μια ερμηνεία της πραγματικότητας που επικεντρώνεται στην εκπόρευση από μια υπέρτατη πηγή γνωστή ως "το Ένα". Αυτό το υπέρτατο ον γεννά διάφορα επίπεδα ή διαστάσεις μέσω διαδοχικών εκπομπών. Σε ένα επίπεδο υπάρχει μια δημιουργική δύναμη που ονομάζεται "ο Δημιουργός" ή "Νους", που συχνά συνδέεται με τον διάλογο του Πλάτωνα για τον Τίμαιο.
Στην νεοπλατωνική σκέψη, συμπεριλαμβανομένων των επιρροών από τις πλατωνικές ιδέες, ο Δημιουργός συμβολίζει την δημιουργική δύναμη που εκδηλώνεται στην ίδια την ύπαρξη γεννώντας τον υλικό κόσμο. Ο όρος "Δημιουργός" προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "δήμος", που σημαίνει άνθρωποι ή κοινό, και "έργον", που σημαίνει εργασία ή δράση - υποδηλώνοντας μια φιγούρα δημιουργού με ενεργή συμμετοχή στην διαμόρφωση της πραγματικότητας.
Καθώς ο Πλωτίνος ανέπτυξε το φιλοσοφικό του σύστημα, ενσωμάτωσε τις πυθαγόρειες αρχές αρμονικών αναλογιών και αριθμητικών σχέσεων στην κατανόησή του για την κοσμική τάξη. Αυτή η ολοκλήρωση οδήγησε στον προσδιορισμό της δημιουργικής δύναμης πίσω από την εκδήλωση - τον Δημιουργό - με μια υπέρτατη γεωμετρική νοημοσύνη που συμβολίζεται από τον Μεγάλο Γεωμέτρη. Η έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρη συμβολίζει μια έξυπνη δύναμη που διαμορφώνει και διατάσσει τις αρχές της γεωμετρίας που διέπουν τον υλικό κόσμο ως μια έκφραση της θείας Σοφίας που εκδηλώνεται μέσω γεωμετρικών μορφών.
Ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας, όπως κατανοείται στον Νεοπλατωνισμό και την ελληνιστική αντίληψη του Μεγάλου Γεωμέτρη, συμβόλιζε την υποκείμενη τάξη και τον ευφυή σχεδιασμό μέσα στον κόσμο. Η χρήση αρχιτεκτονικών και γεωμετρικών μεταφορών τόνιζε την ακρίβεια και την σκοπιμότητα πίσω από τη δημιουργία. Ακριβώς όπως ένας αρχιτέκτονας σχεδιάζει και κατασκευάζει επιδέξια ένα κτίριο, ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας διαμόρφωσε το σύμπαν με σχολαστική προσοχή στην λεπτομέρεια.
Μια άλλη σημαντική πτυχή της έννοιας του Μεγάλου Αρχιτέκτονα είναι η ιδέα της θείας πρόνοιας. Οι νεοπλατωνικοί πίστευαν ότι η δημιουργική δραστηριότητα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα εκτεινόταν πέρα από την αρχική πράξη της δημιουργίας. Ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας καθοδηγούσε και συντηρούσε συνεχώς το σύμπαν, διασφαλίζοντας την αρμονία και τη συνοχή του. Αυτή η έννοια της θείας πρόνοιας ανέδειξε τη στενή σχέση μεταξύ του δημιουργού και της δημιουργίας, τονίζοντας την διασύνδεση κάθε ύπαρξης.
Σχετικός σύνδεσμος μόνο για τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ που πρέπει μάλιστα να ξέρουν αγγλικά γιατί οι κομπλεξικοί αρχαιοκάπηλοι απατεώνες ψευδοέλληνες που αποβάλλονται ΟΡΙΣΤΙΚΑ από τον οικουμενικό Ελληνισμό του Μέγα Αλέξανδρου δεν αξίζουν καν να τους το μεταφράσω:
Η Γεματρία και ο Μεγάλος Γεωμέτρης/Αρχιτέκτονας:
Η Γεμάτρια, μια μυστικιστική πρακτική που επικρατεί σε διάφορες αρχαίες παραδόσεις, περιλαμβάνει την απόδοση αριθμητικών τιμών σε γράμματα ή λέξεις για να αποκαλύψει κρυμμένα νοήματα μέσα σε ιερά κείμενα. Αν και συνδέεται συνήθως με την εβραϊκή Καμπάλα, η προέλευσή της μπορεί να εντοπιστεί ακόμη πιο πίσω - στους Πυθαγόρειους και πιθανώς παλαιότερους πολιτισμούς. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τη βαθιά σύνδεση μεταξύ της γεωμετρίας, της γεματρίας και της έννοιας του Μεγάλου Γεωμέτρου - τονίζοντας πώς αυτές οι έννοιες συνυφαίνονται και επηρεάζουν η μία την άλλη.
Οι Πυθαγόρειοι ήταν γνωστοί για τη βαθιά γοητεία τους με τους αριθμούς και την μεταφυσική τους σημασία. Με επικεφαλής τον Έλληνα φιλόσοφο Πυθαγόρα (6ος αιώνας π.Χ.), πίστευαν ότι οι αριθμοί είχαν εγγενείς ιδιότητες που διέπουν τόσο τις φυσικές όσο και τις πνευματικές πτυχές της πραγματικότητας. Αυτή η έμφαση στην αριθμολογία έθεσε τα θεμέλια για πρακτικές όπως η γεματρία - μια προσέγγιση μέσω της οποίας η κρυφή σοφία μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση αποκαλύπτοντας αριθμητικές συσχετίσεις μέσα στη γλώσσα.
Για να κατανοήσουμε πώς η γεματρία σχετίζεται με την γεωμετρία, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι και οι δύο έννοιες έχουν κοινά θεμέλια που βασίζονται στην φιλοσοφική σκέψη επηρεασμένη από τον ίδιο τον Πυθαγόρα. Σε αυτό το πλαίσιο, η γεματρία-gematria χρησιμεύει ως εργαλείο για την αποκάλυψη κρυμμένης σοφίας, που κωδικοποιείται μέσα σε ιερά κείμενα μέσω αριθμητικών συσχετισμών - παραλληλίζοντας τις συμβολικές εξερευνήσεις και τις κοσμικές θεωρήσεις της γεωμετρίας.
Η γεματρία-gematria αποκαλύπτει βαθύτερα νοήματα αποδίδοντας αριθμητικές τιμές σε γράμματα ή λέξεις, επιτρέποντας στους ειδικούς να διακρίνουν μοτίβα και συσχετισμούς πέρα από την απλή γλωσσική αναπαράσταση. Μέσω αυτής της διαδικασίας, η gematria ευθυγραμμίζεται με την Πυθαγόρεια πίστη στη βαθιά σημασία των αριθμών και στην ικανότητά τους να ξεκλειδώνουν μυστικιστικές ιδέες στην πραγματικότητα - μια κατανόηση που καθρεφτίζεται στις γεωμετρικές αρχές που διέπουν την κοσμική τάξη.
Η έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρου/Αρχιτέκτονα αντιπροσωπεύει μια ευφυή δύναμη που είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία του περίπλοκου σχεδίου της δημιουργίας - μια έννοια βαθιά ριζωμένη στην αρχαία φιλοσοφική σκέψη επηρεασμένη από τον ίδιο τον Πυθαγόρα. Οι Πυθαγόρειοι πίστευαν ότι η θεία νοημοσύνη χρησιμοποιούσε ακριβείς γεωμετρικές αρχές για να κατασκευάσει το σύμπαν.
Με την εξερεύνηση αυτών των αλληλένδετων εννοιών, γίνεται προφανές πώς η γεματρία-gematria, η γεωμετρία και η έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρη συνδέονται ουσιαστικά. Η γεματρία-gematria παρέχει μια γλώσσα μέσω της οποίας εξετάζεται ο κοσμικός σχεδιασμός, κάνοντας ορατές τις θεϊκές αρχές.
Σχετικοί συνδέσμοι:
Η Μαθηματική Δομή της Ελληνικής Γλώσσας
The King of Atlantis : Sancta Rosa: Το Ρόδο τoυ Ανίκητου Ήλιου
Το Κωδικοποιημένο Αλφάβητο και η Γενετική Κώδικοποίηση του Ανθρώπου!
Σημείωση: Να μην ξεχάσουμε επίσης ότι οι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ των Πυθαγορείων έχουν όνομα και επώνυμο και ότι η εγκληματική τους δράση στις μέρες μας συνιστά ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ αλλά και ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ όχι μόνο του έθνους, αλλά και της συμπαντικής ολότητας, όπως θα εξηγήσουμε καλύτερα στα επόμενα άρθρα.
Συμπέρασμα:
Η έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονα βρίσκει τις απαρχές της στις φιλοσοφίες του Νεοπλατωνισμού και στην ελληνιστική έννοια του Μεγάλου Γεωμέτρη. Με τις ρίζες του στην αναζήτηση της ενότητας και της αναγνώρισης της θείας τάξης, ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας συμβολίζει την δημιουργική δύναμη πίσω από το σύμπαν και το χέρι καθοδήγησης που το συντηρεί.
Η χρήση αρχιτεκτονικών και γεωμετρικών μεταφορών υπογραμμίζει την σκοπιμότητα και την ακρίβεια στην δημιουργία, ενώ η έννοια της θείας πρόνοιας αναδεικνύει την διασύνδεση κάθε ύπαρξης. Η κληρονομιά και η επιρροή της ιδέας του Μεγάλου Αρχιτέκτονα συνεχίζουν να εμπνέουν τον στοχασμό και την εξερεύνηση των μυστηρίων του σύμπαντος.